Pożegnanie Pani Jolanty Nieznalskiej

Uroczystym apelem rozpoczęliśmy wczoraj rok szkolny.
Kolejny, jubileuszowy, pełen nowych wyzwań i dla każdego ciężkiej pracy. Zaczynamy następny rozdział naszej historii, zdobywamy nowe doświadczenia.
Po raz 41 rozpoczęła rok szkolny Pani Ewa Nieznalska. Pani Dyrektor Dorota Tulibacka w imieniu całego zespołu pracowników naszej szkoły podziękowała za cierpliwość i wyrozumiałość w kształtowaniu dziecięcych charakterów. Za wytrwałość, doświadczenie i profesjonalizm w pełnieniu obowiązków. Powitała ją w gronie naszych emerytów życząc dalszych sukcesów i spełnienia marzeń. To były niezwykle wzruszające chwile, kiedy odczytała wiersz dedykowany Pani Ewie, a Laura Woźniak uczennica klasy VIII zaśpiewała specjalnie dla niej piosenkę.
Dzisiejsza notatka, to nie ma być długi elaborat na temat historii życia naszej bohaterki. Jej praca i zasługi nie potrzebują potwierdzeń ani dowodów. Jest cała rzesza absolwentów szkoły podstawowej, nie tylko naszej, którzy w swoją pracę i dorosłe życie wnieśli wartości i umiejętności, jakie dziecko zdobywa w swoich najwcześniejszych latach życia. To właśnie pierwszy nauczyciel, taki, jakim jest Pani Ewa, wpajają właściwe priorytety i kierują na drogi, które choć pełne zakrętów warto pokonywać nie używając skrótów. Okazuje się, że są ludzie niezastąpieni. Pani Ewo, Pani do nich z pewnością należy. Nie będziemy wymieniać wszystkich akademii, apeli, jubileuszy, aukcji i kiermaszów. Nie przypomnimy wszystkich uczestników konkursów wokalnych, plastycznych, recytatorskich i wielu innych. Nie przytoczymy zakresu Pani obowiązków, z jakiego w każdym roku szkolnym się Pani wywiązywała. Nie jesteśmy w stanie wymienić wszystkich zadań, jakie pani wykonywała poza zakresem obowiązków. Wszyscy wiedzą, że nie o to chodzi. Życzymy więcej czasu poświęconego na spełnianie własnych planów i marzeń, na odpoczynek, zdrowie i życie rodzinne. Społeczność szkolna dziękuje za wszystko, za 40 lat pracy poświęconej wychowywaniu i nauczaniu sercem





Ale Pani Ewo, kto wypielęgnuje drzewo…?
Pani Ewo! Pani Ewo! Jak mam narysować drzewo?
Jak zaśpiewać tę piosenkę, aby wyszło jak najpiękniej?
Pani Ewo! Czas ucieka, proszę z próbą już nie zwlekać.
Jeszcze zrobić dekorację, przygotować recytację,
Stroik upleść i wycenić, kupca znaleźć i docenić.
Pani Ewo! Pani Ewo! Kto wypielęgnuje drzewo,
Co wyrosnąć ma w przyszłości z małej pestki ku radości?
Z książek płynie nam nauka, sercem uczyć- wielka sztuka.
Pani sztukę tę pojęła, swoją wiedzą się dzieliła.
Lecz cóż z tego skoro właśnie, opowiada Pani baśnie,
że odpocząć, że kultura, jakaś tam emerytura?
Choć spieszymy z życzeniami, zapraszamy do pracy z nami! 
